Ergenekon…
Onca Türk Destanı içinde kutlu bir destan!
Belki
de en kutlusu… Türk’ün yok olmanın eşiğinde iken kurtuluşuna ve
küllerinden doğuşuna adanmış en muazzam anlatı. Bizlere asla pes
etmemeyi salık veren, Acun üzerinde kalan son Türk’ün neler
yapabileceğini çağların ötesinden haykıran bir mesaj…
Ergenekon…
Bu kitapla yeniden hayat buluyor.
Kimi
sayfalarında pusatlar cenk meydanlarında tenleri yırtıyor…Kimi
sayfalarında bozkırda hayat bulmuş aşklar ve hüzünler tüm saflığıyla
bizleri selamlıyor.Kıyan, Nüküz, Akça, Akmaral… Ve Ulu Demirci… Ve Kutlu
Kurt… Ve de Börte Çine…
Onlara
yakıştırdığımız şu sözlerle sesleniyorlar bize: ‘Ayakta kalan son Türk
gün gelir Acun’u dize getirir. Ayakta kalan son Türk demirden dağları
eritir. Ve ayakta kalan son Türk alacağı öcü unutmaz, vakti geldiğinde
alır…’
Ergenekon…
Sizin özünüz budur! Sizin destanınız budur!
(Tanıtım Bülteninden)